Rob Schröder in memoriam, 1950-2024

ROB SCHRÖDER, MEDE OPRICHTER WILD PLAKKEN, OVERLEDEN

(13 november 1950, Oegstgeest - 6 juli 2024 Amsterdam)

“het blijft een gevecht - die betere wereld”

Het Amsterdamse ontwerperscollectief Wild Plakken, had vooral activisme in het vaandel staan, er werd ontworpen vanuit een maatschappelijke ideologie. Anti-apartheid, de Vrouwenbeweging, de CPN etc waren onderwerpen naast culturele affiches voor o.a. De Balie en Museum Fodor in Amsterdam. De naam werd bedacht door Frank Beekers en bestond naast Beekers en Schröder uit Lies Ros, zij waren vanaf 1977 de kern. Alle drie opgeleid aan de Rietveld Academie in Amsterdam waren ze in hun studententijd al actief. (Caroline Boone, Hanne Lijesen en Max Kisman waren in de jaren ‘80 en ‘90 ook betrokken bij het collectief).

Na de vanwege de uitzonderlijke manier van exposeren, geruchtmakende grote overzichtstentoonstelling Beeld tegen Beeld Wild Plakken, (1994) in het Centraal Museum Utrecht, valt het collectief langzaam maar zeker uit elkaar. Rob Schröder gaat zich steeds meer bezighouden met het maken van films en documentaires.

Het archief van Wild Plakken is in 2006 ontsloten door het NAGO (Nederlands Archief Grafisch Ontwerpers) en bevindt zich in het Allard Pierson (UvA). Toenmalig directeur van het NAGO Karin van der Heiden heeft een duidelijke herinnering aan de werkzaamheden waar Rob Schröder uiteraard bij betrokken was. Zij memoreert:

“Het was een lieve en zachte man, ondanks zijn stoere uiterlijk. Ik herinner me hoe fijn het was om met hem te werken toen we het archief van Wild Plakken moesten uitzoeken. Hij ging verhuizen en de werkplaats boven de drukkerij moest leeg. Tijd om afscheid te nemen van het WP-tijdperk. We zijn met een paar mensen bijna een week bezig geweest om alles te sorteren en in te pakken. Hoewel Rob er ten volle van overtuigd was dat het weg moest en zich vrolijk verheugde op zijn nieuwe huis, raakte het loslaten hem soms zichtbaar. Begrijpelijk. Hij drentelde dan heen en weer, begon een nieuw verhaal, smeerde snel een broodje en slikte snel een traan weg. Het waren mooie en intensieve dagen en na een week was alles ingepakt en konden we de bus voor rijden. Er is een foto waarop hij nog een laatste keer afscheid neemt van het Wild Plakken-archief, net voor de klep van de bus dicht gaat. Die foto vat alles van dat moment samen en maakt dat ik altijd met een warme glimlach aan hem denk.”

In mei 2018 publiceerde Het Parool een groot interview van Jan Pieter Ekker met Schröder, waaruit twee citaten perfect weergeven wat hem dreef. Ze verwoorden zijn visie en wat zou hij heden ten dage vaak aanleiding hebben gezien om achter de de ontwerptafel scherpe analyses op de politiek los te laten en deze in beeld weer te geven. Hij zal node gemist worden.

"Mijn werk is eigenlijk een constant gevecht tegen het recht van de sterkste. Ik blijf mezelf maar dezelfde simpele vraag stellen: waarom hebben we een wereld bedacht waarin mensen zich dood moeten werken, drie baantjes hebben om overeind te blijven met alle gevolgen van dien? Is dat wat geluk moet zijn?

De schoonheid van solidariteit, als middel tegen cynisme en apathie - dat is mijn leidraad. Toen ik als grafisch ontwerper voor vele emancipatoire bewegingen posters maakte, hoopte ik op een betere wereld. Sommige dingen zijn verbeterd, Apartheid in Zuid-Afrika is afgeschaft, maar het blijft een gevecht - die betere wereld. De afgelopen tien, twintig jaar lijkt veel te zijn afgebroken waar wij voor vochten. Dat houdt het vuur levend."

[...]

De kloof tussen arm en rijk groeit. Als kunstenaar wil ik dat in mijn werk verbeelden. Een voortdurend gevecht tegen onrecht, op wat voor manier dan ook, in welk medium dan ook."